Regels voor de transcriptie
Dit artikel is een uittreksel van ons eBook Opnemen, uittypen, analyseren - gids voor interviewen en transcriptie.
Het boek is verkrijgbaar als Gratis downloadenKom nu alles te weten over transcriptie & co!
Inhoudsopgave van dit artikel
- Wat zijn de transcriptie regels?
- Eenvoudige en wetenschappelijke transcriptie
- Geavanceerde transcriptie
- Complexe transcriptie
Wat zijn de transcriptie regels?
Transcriptieregels zijn regels die worden gevolgd bij het transcriberen van gesproken taal om de transcriptie consistent en begrijpelijk te maken.
Transcriptieregels bevatten gewoonlijk nauwkeurige regels voor het noteren:
- Woorden spellen
- Leestekens
- Uitspraak en intonatie
- Pauzes en onderbrekingen
- Volume en toon van de stem
- Achtergrondgeluid
- Verandering van spreker
Zorgvuldige naleving van de transcriptieregels is belangrijk om ervoor te zorgen dat de transcripties consistent en begrijpelijk zijn en kunnen worden gebruikt voor de beoogde analyse of interpretatie.
Er zijn veel verschillende transcriptieregels of transcriptiesystemen. De De transcriptieregels hangen af van waar het transcript voor gemaakt wordtDe transcriptieregels hangen af van het doel van de transcriptie (bijv. krantenartikelen, films, series) of voor studies (markt- en opinieonderzoek, sociologisch of linguïstisch) en van wat moet worden bestudeerd (de inhoud of de taal?) en hoe gedetailleerd de analyse moet zijn.
In principe wordt meestal een onderscheid gemaakt tussen Eenvoudige en uitgebreide transcriptieregels wordt een onderscheid gemaakt tussen
De eenvoudige transcriptie is vooral aan te bevelen wanneer de inhoud moet worden geanalyseerd. De transcriptie is woordelijk juist, maar het taalgebruik is enigszins afgevlakt. Dit betekent dat stotteren, woordafbrekingen en aarzelingsgeluiden ("äh", "ähm") uit de transcriptie zijn weggelaten. Dit verhoogt de leesbaarheid en maakt de inhoud toegankelijker. De eenvoudige transcriptieregels kunnen ook variëren naargelang de auteur.
Op basis van onze jarenlange ervaring hebben wij daarom onze abtipper.de's eigen transcriptie regels ontwikkeld. Deze worden op deze pagina in detail gepresenteerd.
De transcriptieregels betreffen voornamelijk nauwkeurige instructies over hoe te noteren wat er gezegd wordt. In een apart artikel vindt u gedetailleerde informatie over de aanbevolen Opmaak van een afschrift.
De transcriptie regels van abtipper.de zijn wetenschappelijk citeerbaar als:
Claussen, J. / Jankowski, D. / Dawid, F.: Aufnehmen, Abtippen, Analysieren - Wegweiser zur Durchführung von Interview und Transkription; Hannover 2020, ISBN: 978-3750470057
De transcriptieregels van abtipper.de se zijn vergelijkbaar met de Transcriptie regels door Dresing en Pehl. Zowel de eenvoudige transcriptieregels als de uitgebreide transcriptieregels van abtipper.de zijn een Letterlijke transcriptie.
In tegenstelling tot eenvoudige transcriptiesystemen, wordt spraak niet afgevlakt in de Uitgebreide transcriptie is niet afgevlakt. Dit betekent dat woordafbrekingen, stotteraars, aarzelingsklanken ("äh", "ähm") en tussenklanken (bijv.: "hm") ook worden getranscribeerd. Uitgebreide procedures zijn bijzonder geschikt wanneer ook linguïstische aspecten worden onderzocht. De leesbaarheid neemt echter af naarmate het afschrift gedetailleerder is.
Voor studies op het gebied van de sociale wetenschappen en de linguïstiek worden zeer gedetailleerde transcripties gemaakt volgens complexe transcriptieregels. Op het gebied van de sociale wetenschappen, de Transcriptie procedure volgens Bohnsack, TIQ wordt vaak gebruikt.
Vaak gevraagd zijn ook de Mayring's transcriptie regels. Mayring is in het bijzonder bekend om zijn gidsen voor inhoudsanalyse. De "Notitie over Interview Transcriptie" van Mayring (2015, p. 57) beschrijft fragmenten van toegepaste transcriptieregels van een specifiek project dat in dit werk wordt gepresenteerd en is geen officiële, wetenschappelijke transcriptieprocedure. Indien u toch volgens deze regels wenst te transcriberen, bieden wij u een transcriptieprocedure aan volgens dit notatiesysteem. Aangezien de meeste aspecten overeenkomen met die van onze regels, moet alleen de codering van pauzes en onbegrijpelijke passages worden gewijzigd.
In tegenstelling tot de eenvoudige transcriptieregels van abtipper.de, die voorzien in het zetten van een tijdstempel bij een onbegrijpelijke passage, geeft Mayring zo'n passage aan door middel van puntjes tussen haakjes. Het aantal van deze stippen geeft bij benadering de lengte van de onbegrijpelijke passage aan. Pauzes van 4 seconden of meer worden aangeduid met een aantal seconden tussen haakjes volgens de eenvoudige regels van abtipper.de, terwijl de regels van Mayring voorzien in de notatie van streepjes in dit geval. Het aantal streepjes staat weer voor de lengte van de pauze.
Als u een transcriptie op basis van Mayring wilt bestellen, selecteer dan "wetenschappelijke transcriptie" bij uw bestelling en schrijf een korte opmerking over Mayring in het veld voor speciale verzoeken.
In de taalkunde zijn de transcriptieregels nog complexer. Tot de bekendste behoren de fonetische transcriptie (volgens het IPA), HIAT en GAT2 (conversatie analytisch transcriptiesysteem).. Voor GAT2 kan een basistranscript, een fijn transcript en een minimaal transcript worden gemaakt. Welke en hoeveel in aanmerking moet worden genomen, hangt weer af van de onderzoeksvraag. Transcriptie volgens complexe transcriptieregels is gewoonlijk zeer tijdrovend; hoe meer aspecten in aanmerking moeten worden genomen, hoe meer tijd moet worden ingepland. Op verzoek kunnen wij uw minimale transcriptie en transcripties volgens HIAT opstellen.
In het algemeen kunnen de transcriptieregels met vele opties worden uitgebreid. De opties die kunnen worden geselecteerd zijn onder meer tijdstempels, regelnummering of anonimisering. Tijdstempels en regelnummering helpen om bepaalde passages in de tekst gemakkelijker terug te vinden. Tijdstempels kunnen naar behoefte worden ingevoegd, b.v. elke minuut of standaard na elke spraakwisseling. Anonimisering kan ook individueel gebeuren. Namen, instellingen of steden kunnen bijvoorbeeld worden geanonimiseerd.
Een andere mogelijkheid is de productie van een Afgevlakte transcriptie. Dit is bijvoorbeeld aan te bevelen voor het gebied van de media en de journalistiek. Het resultaat is een drukklare tekst die bijzonder gemakkelijk te lezen is. Daartoe wordt soms tot herformulering overgegaan, b.v. in het geval van steeds herhaalde zinsbegrippen, en worden woord- en zinsbrekingen weggelaten. Afvlakking is daarom minder geschikt voor een wetenschappelijk artikel.
Er bestaan verschillende transcriptieprocedures en -regels, meestal uit de sociale en taalwetenschappen. De afzonderlijke procedures verschillen vooral qua complexiteit (eenvoudig, uitgebreid, complex) en toepassingsgebied. Bijna elke procedure kan worden verfijnd of uitgebreid naar gelang van de eigen behoeften. Vooral bij complexe procedures zoals GAT2 zijn sommige parameters facultatief (b.v.: parameters betreffende volume of spreeksnelheid).
De transcriptieprocedures verschillen qua complexiteit - afzonderlijke aspecten zijn facultatief.
Eenvoudige en wetenschappelijke transcriptieregels
Voor vele doeleinden is transcriptie volgens eenvoudige regels de meest geschikte procedure. Dit geldt vooral wanneer de inhoud centraal staat bij de analyse, bijvoorbeeld bij interviews voor het publiek, zoals de pers of film en televisie, maar ook voor wetenschappelijke vraagstukken buiten de taalkunde, zoals economie of marktonderzoek. Een transcriptie die volgens een eenvoudige procedure is gemaakt, is ook gemakkelijk te afgevlaktdat wil zeggen, stotteraars, versprekingen en tussenklanken zoals "äh" en "ähm" worden niet in aanmerking genomen. Dialectuitingen worden ook in standaardtaal weergegeven. Dit betekent dat de transcriptie gemakkelijk leesbaar is en aan het publiek kan worden doorgegeven, zodat bijvoorbeeld interviews op on-linesites of in gedrukte media kunnen worden gepubliceerd.
Eenvoudige procedures zijn aan te bevelen wanneer inhoudelijke aspecten op de voorgrond staan - het transcript wordt enigszins afgevlakt en is daardoor bijzonder toegankelijk, ook voor het publiek
Een wetenschappelijke transcriptie wordt bewerkt volgens de regels van de eenvoudige transcriptie en bovendien gecontroleerd door een Lector gecontroleerd. Dit is bijzonder geschikt voor scripties.
In het geval van wetenschappelijke transcriptie wordt het transcript bovendien gecontroleerd door een corrector
Op basis van onze jarenlange ervaring hebben wij bij abtipper onze eigen transcriptieregels ontwikkeld, volgens eenvoudige en geavanceerde procedures.
Eenvoudige transcriptieregels van abtipper.de
Deze volgende eenvoudige transcriptieregels van abtipper.de zijn wetenschappelijk citeerbaar als:
Claussen, J. / Jankowski, D. / Dawid, F.: Aufnehmen, Abtippen, Analysieren - Wegweiser zur Durchführung von Interview und Transkription; Hannover 2020, ISBN: 978-3750470057
Voor de eenvoudige transcriptie moeten de volgende richtlijnen worden gevolgd:
- De tekst wordt overgenomen zoals hij wordt uitgesproken. Er worden geen correcties aangebracht, d.w.z. fouten (bv. grammaticale fouten in de zinsvolgorde) worden overgenomen. Uitzonderingen: Zie de punten 3 tot en met 5.
- Alle uitspraken, zelfs schijnbaar onbelangrijke vulwoorden (b.v. "ik zeg tijden" of "zogezegd" enz.) worden geregistreerd.
- Dialectverkleuringen zijn gecorrigeerd (bijv. "haben wir" in plaats van "hamma").
- Alle non-verbale tussengeluiden van de sprekers (b.v. stotteraars, uhms, ne?) zijn weggelaten.
- Ook alle voor de inhoud irrelevante luisteraar-erkenningen (b.v. Hm, Ja, Ach ja) worden weggelaten. Deze worden alleen in zeldzame gevallen getranscribeerd wanneer deze woorden bijdragen tot de inhoud (b.v. in antwoord op een vraag).
- Bijzondere gebeurtenissen worden tussen haakjes geplaatst (b.v. (geluidsverstoring) of (telefoon gaat meermaals over)).
- Afkortingen worden alleen gebruikt als de persoon ze op dezelfde manier uitspreekt (bv. een gesproken "et cetera" wordt in het transcript niet afgekort met "etc.").
- Alleen letterlijke/directe rede wordt tussen aanhalingstekens geplaatst (bv. Ik vroeg hem: "Waarom doe je dat?").
- Om te voorkomen dat zinnen over meerdere regels worden getapewordt, worden leestekens zinvol geplaatst. Een voegwoord (bv. "en") kan aan het begin van een zin worden geplaatst.
- Beleefde voornaamwoorden zoals "u" en "uw" worden in hoofdletters geschreven. Bijvoorbeeld wanneer mensen elkaar aanspreken tijdens een interview (bijv. "Ik heb nog een vraag voor je."). Als de gesprekspartners elkaar bij de voornaam noemen, worden "du" en alle vormen van "du" (dus ook: "dir", "dich", "dein", enz.) met kleine letters geschreven.
- Het hoofdlettergebruik van buitenlandse woorden is gekozen zoals men het Duitse equivalent zou schrijven, d.w.z. werkwoorden met kleine letters en zelfstandige naamwoorden met hoofdletters (bijv. I googled cyberspace.).
- Alle getallen van één tot twaalf worden voluit geschreven en 13 en hoger worden als cijfers geschreven. Betekenisvolle uitzonderingen, zoals de datum, worden ook als cijfers geschreven (d.w.z. "3.1.2017").
- Bijzonder belangrijk voor een exacte en snelle toewijzing: Het transcript krijgt de exacte bestandsnaam van het audiobestand (bijv. "REC- 0005"). Indien slechts één gedeelte werd getranscribeerd, worden de corresponderende minuten aan de bestandsnaam toegevoegd (bv. "REC-0005 - Minuut 0-30").
- De interviewer heet I en de ondervraagde heet B. Als er meer dan één persoon is, wordt een nummer toegevoegd, bv. I1, I2, B1 enz. De namen van de personen zijn vet gedrukt. Uitzonderingen hierop zijn invoegingen (zie punt 21).
- Onvolledige zinnen worden aangeduid met een "-" (bv. "Dus toen waren er-, nee, alweer: er waren vier mensen in de-."). Reguliere leestekens worden na de "-" geplaatst, zoals in het voorbeeld. De "-" wordt direct na het woord geplaatst, zonder spatie.
- Onvolledige woorden worden alleen opgenomen als ze inhoudelijk een toegevoegde waarde hebben. Anders worden ze beschouwd als stotteraars en worden ze gewoon weggelaten.
- Pauzes van meer dan vier seconden worden aangeduid met het aantal seconden tussen haakjes, b.v. voor een pauze van zeven seconden: (7 sec.).
- Woorden waarvan de formulering niet helemaal duidelijk is en alleen wordt verondersteld, worden gemarkeerd met een vraagteken en tussen haakjes geplaatst (bv. (?luminary)). Als het begrepen woord op dit punt duidelijk geen zin heeft en logisch gezien helemaal niet kan worden ingepast, dan wordt de passage als onbegrijpelijk gemarkeerd (zie volgende punt).
- Onverstaanbare passages (b.v. door ruis of andere interferentie) worden gemarkeerd met een tijdstempel volgens het formaat ... #hh:mm:ss#. In het geval van ...#00:01:04# zou er dus na 1 minuut 4 seconden een onbegrijpelijke passage zijn.
- Met uitzondering van punt 19 zijn in de eenvoudige transcriptie geen tijdstempels opgenomen.
- Bij zeer korte tussenvoegsels van de ander (zelfs gelijktijdig uitgesproken) kunnen deze uitspraken tussen haakjes in de spreekstroom van de ander worden opgenomen (b.v. "Ik: Dat was 12 jaar, (B: Nee, 13.) Ik weet het nog."). Dit geldt niet voor luisteraar-erkenningen zonder toegevoegde inhoudelijke waarde, die eenvoudigweg worden weggelaten (bijv. Hm). In het geval van invoegingen zijn de sprekersaanduidingen niet vet gedrukt. Tussenvoegsels worden ook beëindigd met een leesteken, meestal een punt. Andere leestekens worden vóór de invoeging geplaatst, niet erna.
Voorbeeld van een transcriptie volgens eenvoudige transcriptieregels:
Naam van het bestand: Interview de heer Müller v2
I1: Ja, hoe was het voor u?
B: Nou, de andere ervaring was intenser qua lichamelijke sensatie.
I1: Op welke manier?
B: -Ik kan niet 100 procent oordelen, want ik was er niet de hele acht minuten helemaal 100 procent bij. Dus, zeg ik, het had zich ook anders kunnen ontwikkelen, (I1: Ik zie het anders.) als ik-. (4 sec.)
I1: Soort van. (Telefoon gaat over.)
B: Ja, nou, het is op de een of andere manier heel, heel vreemd, want ik val normaal nooit snel in slaap. Ik ben naar veel therapieën geweest en zo, bijvoorbeeld vorig jaar in Keulen met de heer (?Schindlorz). Hij vroeg me ook: "Hoe kan dat?"
I2: U zei net toen u kwam dat u erg ... #00:01:47#. Kunt u dat nog eens uitleggen?
Geavanceerde transcriptieregels
Uitgebreide procedures zijn bijzonder geschikt wanneer een gedetailleerde evaluatie moet worden uitgevoerd waarbij naast inhoudelijke aspecten ook Taalkundige aspecten moeten in aanmerking worden genomen. Daartoe behoren speciale verbale aspecten, zoals stotteren, en prosodische aspecten (speciale klemtonen). De transcriptie volgens de uitgebreide methode is dus tijdrovender dan volgens de eenvoudige regels. Tegelijkertijd wordt de leesbaarheid van het afschrift voor buitenstaanders bemoeilijkt, zodat de uitgebreide procedure slechts in enkele gevallen geschikter is.
Bij uitgebreide procedures wordt ook rekening gehouden met taalkundige aspecten, wat de transcriptie tijdrovender maakt - uitgebreide procedures worden slechts in zeldzame gevallen aanbevolen.
Geavanceerde transcriptieregels van abtipper.de
De volgende uitgebreide transcriptieregels van abtipper.de zijn wetenschappelijk citeerbaar als
Claussen, J. / Jankowski, D. / Dawid, F.: Aufnehmen, Abtippen, Analysieren - Wegweiser zur Durchführung von Interview und Transkription; Hannover 2020, ISBN: 978-3750470057
Voor de uitgebreide transcriptie moeten de volgende richtsnoeren worden gevolgd:
- De tekst wordt overgenomen zoals hij wordt uitgesproken. Er worden geen correcties aangebracht, d.w.z. fouten (bv. grammaticale fouten in de zinsvolgorde) worden overgenomen.
- Alle uitspraken, zelfs schijnbaar onbelangrijke vulwoorden (b.v. "ik zeg tijden" of "zo te zeggen" enz.) en tussenklanken van de sprekers (b.v. stotteraars, Hms, Ähms enz.), worden overgenomen.
- Dialectverkleuringen zijn gecorrigeerd (bijv. "haben wir" in plaats van "hamma").
- Bijzondere gebeurtenissen worden tussen haakjes geplaatst (b.v. (geluidsverstoring) of (telefoon gaat meermaals over)).
- Bijzonder beklemtoonde termen worden met een hoofdletter geschreven (bv. "Dat gaan we NIET doen.").
- Afkortingen worden alleen gebruikt als de persoon ze op dezelfde manier uitspreekt (bv. een gesproken "bijvoorbeeld" wordt in het transcript niet afgekort tot "bv.").
- Woordelijke/rechtstreekse toespraken worden regelmatig tussen aanhalingstekens geplaatst (bv. Ik vroeg hem: "Waarom doe je dat?").
- Om te voorkomen dat zinnen over meerdere regels worden getapewordt, zijn de leestekens verstandig geplaatst.
- Beleefde voornaamwoorden zoals "u" en "uw" worden in hoofdletters geschreven. Bijvoorbeeld wanneer mensen elkaar aanspreken tijdens een interview (bijv. "Ik heb nog een vraag voor je."). Als de gesprekspartners elkaar bij de voornaam noemen, worden "du" en alle vormen van "du" (dus ook: "dir", "dich", "dein") met kleine letters geschreven.
- Alle getallen van één tot twaalf worden uitgeschreven en alle getallen vanaf 13 worden als cijfers uitgeschreven.
- De interviewer heet I en de ondervraagde heet B. Indien er meer dan één spreker is, wordt een nummer toegevoegd, b.v. I1, I2 enz.
- De naam van de personen is vet gedrukt.
- Onvolledige zinnen worden gemarkeerd met een "-" (bijv. "Dus toen waren er-, nee, laten we opnieuw beginnen: Er waren vier mensen.").
- Woorden waarvan de formulering niet helemaal duidelijk is en slechts gissingen bevat, worden gemarkeerd met een vraagteken en tussen haakjes geplaatst (b.v. (?luminary)).
- Pauzes van meer dan vier seconden worden tussen haakjes geplaatst met het aantal seconden, bv. voor een pauze van zeven seconden: (7 sec.).
- Onverstaanbare passages (b.v. door ruis of andere interferentie) worden gemarkeerd met een tijdstempel volgens het formaat ... #hh:mm:ss#. In het geval van ...#00:01:04# zou er dus na 1 minuut 4 seconden een onbegrijpelijke passage zijn.
- Na elke luidsprekerwissel wordt een tijdstempel in het formaat #hh:mm:ss# ingevoegd.
- Bij zeer korte tussenwerpsels van de ander (ook luisteraarsbevestigingen en wat tegelijk wordt gesproken), bijv. in een interview, wordt deze uitspraak tussen haakjes in de spreekstroom van de ander opgenomen (bijv. "Ik: Ik was hier toen nieuw (B: Ik zie het.) en kende er dus niet veel."). In deze tussenvoegsels zijn de namen van de sprekers niet vet gedrukt.
Voorbeeld van een transcriptie volgens de uitgebreide transcriptieregels:
Naam van het dossier: Interview meneer Müller v2
I1: Ja, eh, dus hoe was dat voor u? #00:00:01#
B: Zo, zo, dus van het lichaamsgevoel was de andere ervaring intenser geweest. #00:00:03#
I1: Op welke manier? #00:00:10#
B: -niet zo 100 procent eh oordeel, want ik was er niet helemaal 100 procent bij de hele acht minuten. Dus ik zeg, het had zich ook anders kunnen ontwikkelen (I1: Precies.), als ik wakker was geweest-. (4 sec) Dus aan de andere kant is het ook een goed teken dat ik volledig ontspannen was. #00:01:07#
I1: Soort van. (#00:01:16#
B: Hm (vragend). Dus het is een beetje ZEER vreemd omdat ik normaal nooit snel in slaap val. Ik ben in veel therapieën en zo geweest, bijvoorbeeld vorig jaar in Keulen met de heer (?Schindlorz). Ze vroegen me ook: "Hoe kan dat nou?" #00:01:45#
I2: U zei net dat toen u kwam, u erg ... #00:01:47#. Kunt u daar nog eens op ingaan? #00:01:50#
Complexe transcriptieregels
Tot de complexe procedures behoren TiQ, HIAT en GAT2. Deze procedures zijn zo complex dat zij gewoonlijk alleen in de sociale wetenschappen en de taalkunde worden gebruikt. Zij worden dus alleen in zeer specifieke toepassingsgebieden gebruikt.
Complexe procedures kunnen verschillende zwaartepunten hebben. Deze liggen niet alleen, zoals bij eenvoudige en uitgebreide transcriptie, op inhoudelijke en verbale aspecten. Bijzondere aandacht gaat uit naar de exacte weergave van wat er gezegd wordt. Er wordt ook rekening gehouden met niet-verbale en prosodische kenmerken. De complexe procedures zijn geschikt om bij het lezen van het transcript een auditieve indruk te wekken. auditieve indruk het transcript. Hoe meer parameters worden ingesteld, hoe meer er kan worden geanalyseerd en ook geïnterpreteerd; de analyse met complexe procedures is dus uitgebreider en neemt meer tijd in beslag.
Complexe procedures worden alleen gebruikt op zeer specifieke toepassingsgebieden - zij dienen onder meer om een auditieve indruk over te brengen.
Een bekende complexe procedure is de TIQ-procedure. De TiQ-methode is (volgens Bohnsack) vooral gericht op sociologische onderzoeksvragen. In vergelijking met HIAT en GAT2 is de TiQ-methode toegankelijker (de reden hiervoor is ook de presentatie). TiQ is echter niet geschikt voor linguïstisch onderzoek.
TiQ transcriptieregels
- Letterlijke transcriptie; tussengeluiden, bevestigingen van de luisteraar ("uh", "huh" enz.) en emotionele uitdrukkingen ("lach") worden overgenomen
- Woorden krijgen een hoofdletter aan het begin van de uiting en aan het begin van een overlapping, na een └ . Na leestekens worden woorden echter met kleine letters geschreven, aangezien leestekens intonationeel en niet grammaticaal van aard zijn. Een uitzondering wordt ook gemaakt voor zelfstandige naamwoorden, die ook een hoofdletter krijgen.
- De lijnen zijn genummerd
- Alle deelnemers krijgen een letter met het achtervoegsel f voor vrouwen en m voor mannen (b.v.: Af, Bm, Cf).
Andere tekens en symbolen in de TiQ-procedure:
- └ Begin van een overlapping
- ┘Einde van een overlapping
- (.) Pauze tot één seconde
- (2) Aantal seconden van een luidsprekerpauze
- Beklemtoond is onderstreept
- Wathardop wordt gezegd, wordt vetgedrukt geschreven
- °rustig° spreken is gemarkeerd met °.
- . scherp dalende intonatie
- Licht dalende intonatie
- Sterk stijgende intonatie
- , zwak stijgende intonatie
- - geeft het einde van een woord aan: lei-
- = markeert woordcombinaties: ham=ma
- : markeert verlenging van klinkers, de frequentie komt overeen met de lengte van de verlenging, bijv: "nei::n"
Als er onduidelijkheid bestaat over de exacte formulering, wordt het woord tussen haakjes gezet, bv.: (maar)
() onverstaanbare uitingen; de lengte van het haakje komt ongeveer overeen met de duur van de onverstaanbare uiting
((kreunt)) Opmerkingen of commentaren over para-linguïstische, niet-verbale of gespreksexterne gebeurtenissen. Opmerkingen over para-linguïstische, niet-verbale of gespreksexterne gebeurtenissen; bij opmerkingen over para-linguïstische uitingen (bv. kreunen) komt de lengte van het haakje ongeveer overeen met de duur van de uiting.
@no@ bv. lachend gesproken "nee"
@(.)@ korte lach
@(3)@ 3 seconden lachen
//mhm// Luistersignaal van de interviewer als het "mhm" niet overlapt.
HIAT en GAT2 zijn complexe, individueel uitbreidbare procedures die voornamelijk worden gebruikt op het gebied van de linguïstiek. Met deze methoden kan het zelfs zinvol zijn om te werken met Video materiaal omdat HIAT en GAT2 ook rekening houden met non-verbale communicatie en actie.
Het kan ook nuttig zijn om bij complexe procedures met videomateriaal te werken - op die manier kan de non-verbale communicatie worden geanalyseerd.
De HIAT-methode heeft enkele voordelen, vooral wanneer verschillende sprekers tegelijk communiceren en wanneer verdere prosodische kenmerken moeten worden gemarkeerd. De Score-notatie doet afbreuk aan de leesbaarheid, maar maakt het mogelijk verschillende aspecten duidelijk en ondubbelzinnig te illustreren.
Voor complexe procedures, zoals HIAT, wordt vaak een notatie van de score gegeven - voor de weergave wordt een overeenkomstig programma zoals EXMARaLDA aanbevolen.
Indien de transcriptie volgens de HIAT-procedure moet worden gemaakt, is het dus raadzaam met EXMARaLDA te werken. EXMARaLDA is een linguïstisch systeem met hulpmiddelen voor het creëren en analyseren van corpora van gesprekken. Dit omvat de Score-editor voor het maken van transcripties. Hieronder staat een voorbeeld van de weergave als een score in EXMARaLDA:
HIAT en GAT2 geven een betere auditieve indruk, maar de transcripties worden steeds onleesbaarder naarmate het volume toeneemt. Bovendien kosten deze procedures meer tijd, aangezien elk gespreksfragment verscheidene malen moet worden gecontroleerd op verschillende verschijnselen (zoals pauzes, hoofdaccenten, toonhoogteverloop, enz.).
GAT2, oorspronkelijk GAT (Conversation Analysis Transcription System), is ontwikkeld door taalkundigen met het doel een uniform systeem te creëren. Dit moest het mogelijk maken gegevens uit verschillende onderzoeksrichtingen te analyseren. De herziene versie GAT2 bestaat sinds 2009.
GAT2 wordt ook hoofdzakelijk gebruikt in de taalkunde - het maakt een onderscheid tussen minimaal, basis en fijn transcript
Bij GAT2 wordt onderscheid gemaakt tussen drie transcripten, waarbij deze naar wens kunnen worden gecombineerd: het minimaal transcripthet basistranscript en het fijn transcript.
Het minimale transcript bevat informatie over de cursusstructuur, bijv. overlappingen, gelijktijdig spreken en pauzes.
In het basistranscript worden beurten gesegmenteerd in intonatiezinnen:
- Toonhoogtebewegingen aan het eind van de zin (.,;-?)
- Focus accent en sterk accent. Ex: ak!ZENT!
- Uitrekkende geluiden
- interpretierende Kommentare wie <<lachend>wow> etc.
In het fijne transcript worden secundaire accenten, accentverschuivingen, sprongen in de toonhoogte, veranderingen in volume/snelheid, enz. genoteerd. Het fijne transcript is vooral interessant voor taalkundigen op het gebied van gespreksanalyse/intonatiefonologie.
Voor de GAT2-procedure moet een equidistant lettertype (zoals Courier) worden gebruikt, omdat dit een voorwaarde is voor verdere verwerking van de transcripten (bv. voor simultaan spreken). Hier volgt een voorbeeld van een minimaal transcript volgens GAT2:
Een gedetailleerde stap-voor-stap handleiding voor transcriptie volgens GAT2 is gratis beschikbaar in PDF-formaat bij Hagemann/Henle (2014). Er is ook een online tutorial van de Universiteit van Freiburg met praktische tips voor het transcriberen volgens GAT2:
http://paul.igl.uni-freiburg.de/gat-to/
| Regels voor de transcriptie | Overzicht transcriptieregels | ||
| Eenvoudige regels van typen | Geavanceerd Regels van het typen van | TIQ | |
| Woord-voor-woord nauwkeurigheid (fouten worden ook overgenomen) | ja | ja | ja |
| Vulwoorden ("zo te zeggen", "ik zeg") | ja | ja | ja |
| Ontvangstsignalen (bijv. "mhm" bevestigend) | ja, als antwoord op een vraag | ja | ja |
| Aarzelingsverschijnselen (bv. "uh", "um") | geen | ja | ja |
| Dialect | Standaardduits (uitzondering: dialectwoorden zonder nauwkeurige vertaling) | Standaardduits (uitzondering: dialectwoorden zonder nauwkeurige vertaling) | wordt aangenomen |
| Woord- en zinsbrekingen | Zinsonderbrekingen met - | beide met - | Woordafbreking met - |
| Woordspreuken (bv.: "Ik heb het" in plaats van "Ik heb het") | Standaard Duits (ik heb het) | Standaard Duits (ik heb het) | met = (ik heb=s) |
| Bijvoeglijke naamwoorden (bijv.: "oh", "oeps", "shush") | geen | ja | ja |
| Spraak pauzes | vanaf 4 seconden Aantal seconden tussen haakjes (5 sec) | vanaf 4 seconden Aantal seconden tussen haakjes (5 sec) | Pauzeer maximaal een seconde: (.); anders aantal seconden tussen haakjes (4) |
| Overlappingen | Tussenvoegsels (zelfs als ze elkaar overlappen) tussen haakjes: I: Dat was twee jaar geleden (B: Nee!), Ik herinner me | Tussenvoegsels (zelfs als ze elkaar overlappen) tussen haakjes: I: Dat was twee jaar geleden (B: Nee!), Ik herinner me | () De lengte van het haakje komt overeen met de duur van de unv. verklaring |
| korte inzetstukken | |||
| vermoedelijke formulering | ( verwoording ) | ( verwoording ) | (Wording) |
| onverstaanbare formulering | Markeren op exacte locatie met ... en een tijdstempel | Markeren op exacte locatie met ... en een tijdstempel | |
| verbatim toespraak | wordt geplaatst tussen aanhalingstekens | wordt geplaatst tussen aanhalingstekens | |
| Prosody | |||
| sterke nadruk | geen | in hoofdletters | Onderstrepen |
| hard/zacht gesproken | geen | geen | luider/ °quieter° |
| Een woord uitrekken | geen | geen | Uitrekken, frequentie komt overeen met lengte van uitrekken |
| Intonatie | geen | geen | door leestekens (.;,?) |
| Non-verbale gebeurtenissen (b.v.: storende geluiden, rinkelende telefoon) | tussen haakjes (telefoon gaat over) | tussen haakjes (telefoon gaat over) | tussen dubbele haakjes ((telefoon rinkelt)) |
| Para-linguïstische gebeurtenissen (b.v.: lachen, huilen enz.) | tussen haakjes (gelach) | tussen haakjes (gelach) | tussen dubbele haken ((cry)), uitzondering lach met @ symbolen: @(.)@ kort lachen omhoog |
| Hoofdletters en kleine letters | volgens de Duitse grammatica, beginnen beleefde voornaamwoorden ("Sie", "Ihre") met een hoofdletter | volgens de Duitse grammatica, beginnen beleefde voornaamwoorden ("Sie", "Ihre") met een hoofdletter | Alles wordt in kleine letters geschreven behalve de zelfstandige naamwoorden |
| Leestekens | volgens de officiële Duitse spellingregels, worden lintworm zinnen vermeden | volgens de officiële Duitse spellingregels, worden lintworm zinnen vermeden | s. Intonatie |
| Tijdstempel | Alleen als de formulering onbegrijpelijk is | na elke sprekerswissel en in geval van onverstaanbare taal | n.b. |
Bestel uw transcriptie nu bij abtipper.de!
Regels voor de transcriptie de richtsnoeren vast te stellen volgens welke audio- en video-opnamen in tekst moeten worden omgezet. Zij bepalen bijvoorbeeld wat moet worden genoteerd en hoe, wat mag worden weggelaten en wat het eindverslag moet Transcript zou er zo uit moeten zien.
Gewoonlijk wordt een onderscheid gemaakt tussen eenvoudige, uitgebreide en complexe transcriptieregels. De laatste twee worden bijna uitsluitend gebruikt voor wetenschappelijke transcripties.
Eenvoudig Regels voor de transcriptie zijn de standaard buiten de academische wereld. Zij specificeren een woord-voor-woord transcriptie, maar staan toe dat niet-content-relevante non-verbale elementen (b.v. stotteraars) worden weggelaten.
In de sociale wetenschappen worden vaak eenvoudige transcriptieregels gebruikt voor inhoudsanalyse. In de linguïstiek daarentegen zijn uitgebreide of complexe regels gebruikelijk.
Uitgebreid Regels voor de transcriptie worden voornamelijk gebruikt in de taalkunde. Zij specificeren een woord-voor-woord transcriptie inclusief alle non-verbale elementen (b.v. stotteraars).
In de taalkunde zijn er ook een aantal complexe transcriptieregels, zoals GAT2, HIAT of TIQ, waarvan sommige zeer uitgebreide en specifieke transcriptie- en formatteringseisen hebben.
Buiten de taalkunde is het gebruik van deze procedures vrij ongebruikelijk, omdat de resulterende transcripties vaak moeilijk te lezen zijn en inhoudelijk slechts geringe voordelen bieden ten opzichte van het resultaat van de eenvoudige transcriptieregels.
